ျပတိုက္

တန္ဖိုးဆိုတဲ႔
စာကားခု တစ္ခ်ိဳ႔ ကို
လစ္လ်ဴရွဴ႔ ၿပီး
ေလမွာ ေမ်ာေနတဲ႔
ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေတြကို
အားက်မိခ႔ဲဖူးတယ္..
မကၽြမ္းက်င္ အပင္တက္ေတာ့
ျပဳတ္ျပဳတ္က်တာ ခဏခဏပဲ
အနာတရ ရယ္မ်ားလာေတာ့
အစမလုပ္ခဲ႔ မိရင္ေကာင္းတား
အဲလိုနဲ႔
မၾကင္နာတက္တဲ႔ သူကို
ငါ ဥပကၡာျပဳထားရင္း
ငါ ကိုယ္တုိင္ ရက္စက္တက္လာၿပီ...
ျပန္ယူလာေပးပါလား
မာန နဲ႔ သိကၡာေတြ
ေကာင္းကင္ေပၚ တက္ၾကည့္မွ ျမင္ရမယ့္
ငါ့ နွလံုးသား ျမင့္ျမတ္မွုေတြလည္း
အသစ္ရြက္ ဖ်ားက ေရစက္ေတြလို
မရမက တြယ္ေနၾကရေလရဲ့
ဒါ ေတြက
ေကာက္ရိုးတမ်ွင္စာေလာက္ အတြက္
ထိုက္တန္တဲ႔ အဖိုးစားနားေတြလား။

D33P CoR|\|3R