ျပတိုက္

ေလေတြ အရမ္းတိုက္ၿပီး
မိုးေတြ တအားရြာတုန္း
ပြင့္ခဲ႔တဲ႔ အနမ္းတပြင့္
သူ မွတ္မိေသးရဲ့လား....?

ထင္းရွဴးပင္ႀကီးေတြ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲ ကတဲဲ႔ေန႔
လၽွက္စီးေတြ တလတ္လတ္ က်တဲ႔ေန႔
ထီးကိုယ္စီပါလွ်က္နဲ႔ ေဆာင္းဖို႔ ေမ့ခဲ႔တဲ႔ေန႔
အဲဒီေန႔
ေမွာင္မည္းေနတဲ႔ မိုးသားေတြေအာက္
၀င္းလတ္ေနတဲ႔ သူ႔အၿပံဳး
ဒီတခါ အလင္းလတ္ဆံုးပဲ
ၿပီးေတာ့
သူ က ညာတက္တယ္
ထီးပါလား .....ပါဘူးေလ!!!
ခ်မ္းေနၿပီလား.....ခ်မ္းဘူး!!!
မိုးေတြ ခ်ိန္းေနတယ္ .....ေၾကာက္ပါဘူး!!!!
အိမ္ျပန္ခ်င္ၿပီလား......မိုးေရထဲ မွာေပ်ာ္လုိ႔ပါဆိုေန!!!!
ခ်စ္လား ......... ခ်စ္္ဘူးတဲ႔!!!!

အခုေတာ့ မိုးေတြလည္း မရြာေတာ့ဘူး
မိုးရြာရင္လည္း သူ မရွိဘူး
ျပန္လိုခ်င္ခဲ႔တဲ႔ အနမ္းတစ္ပြင့္
ငါ့ ကမၻာမွာ ဘယ္ပန္းမွ မပြင့္ေတာ့ဘူး....