ျပတိုက္

၁) ေခတ္သစ္ ဂ်င္မီနီ

ေယာက်္ာၾကီးတေယာက္ ပုလင္းတလုံးကုိ အမွတ္မထင္ေတြ႕သည္။ ပုလင္းအဖုံးကုိ
ဖြင့္လုိက္သည္ရာ အထဲမွ ဂ်င္မီနီ ထြက္လာသည္။

"ေဟ့ မင္းဘယ္သူလဲ"
"ဂ်င္မီနီပါ သခင္"
"လုိခ်င္တာ ရေအာင္လုပ္ေပးနုိင္တဲ့ ဂ်င္မီနီလား"
"ဟုတ္ပါတယ္ သခင္"
"ဒါဆုိ ငါ့ကုိ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ရေအာင္ လုပ္ေပးစမ္း"
"ေငြတသိန္းေပးပါ ရရေစ့ပါမယ္ သခင္"

၂) တတ္ရဲ႕သားနဲ႕

ျမိဳ႕ေတာ္အတြင္း ကုိဘေမာင္ ကားေမာင္းလာသည္။ ယာဥ္ထိန္းရဲက ကားကုိတားျပီးေျပာသည္။
"ခင္ဗ်ား ကားကုိ သတ္မွတ္မုိင္ႏႈန္းထက္ ပုိေမာင္းလာတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိတာ
ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ ဘာသာစကားနဲ႕ ေျဖရွင္းခ်က္ေရးပါ။"
"က်ေနာ္ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ ဘာသာစကားမွ မတတ္ဘဲ၊ ဘယ္လုိလုပ္ေရးရမွာလဲ"
"ဆင္ေျခမေပးနဲ႕၊ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ ဘာသာစကားနဲ႕ ရွင္းလင္းခ်က္ ေရးပါ"
ကားဆရာ စိတ္ညစ္သြားသည္။ မည္သုိ႕မွ် ရွင္းျပရ်္လည္း မရ၊
ေနာက္ဆုံးတြင္ စာရြက္တရြက္ကုိ ထုတ္ျပီး ေငြ ၁၀၀၀ တန္တရြက္ကုိ ညွပ္ေပးလုိက္သည္။
ထုိ႕ေနာက္ ယာဥ္ထိန္းရဲကုိ ကမ္းေပးလုိက္သည္။ ယာဥ္ထိန္းရဲသည္ စာရြက္ကုိ
ျဖန္႕လုိက္သည္။ ေငြစကၠဴကုိေတြ႕ေသာအခါ ကားဆရာကုိ ေျပာလုိက္သည္။
"ေဂ်ာ္ဂ်ီယာလုိ မတတ္ဘူးလုိ႕ ဘာလုိ႕ေျပာတာလဲ အခုေတာင္
တ၀က္ေရးျပီးေနျပီးျပီပဲ။ ဆက္ေရး"

၃) သက္ေသ

အတန္းထဲတြင္ ျဖစ္သည္၊ဆရာမက ေမးသည္။
"ငါးလိပ္ေက်ာက္ဟာ ဘာျဖစ္လုိ႕ ျပားျပားၾကီး ျဖစ္ေနရသလဲ"
ပီတာေလး လက္ညိွဳးေထာင္ျပီး ေျဖသည္။
"ေ၀လငါးနဲ႕ တူတူ အိပ္လုိ႕ပါ"
"ပီတာ မင္း အခုခ်က္ခ်င္း အခန္းထဲက ထြက္သြားစမ္း"
က်္သုိ႕ အမိန္႕ေပးျပီး ဆရာမက ဆက္ေမးသည္။
"ေက်ာက္ပုဇြန္ေတြရဲ႕ မ်က္လုံးေတြ ဘာျဖစ္လုိ႕ ျပဴးထြက္ေနရသလဲ၊ ဘယ္သူ သိၾကသလဲကြယ္"
ပီတာေလး ေနာက္လွည့္ျပီး ေအာ္ေျပာသည္။
"ဒါေတြ အားလုံး သူျမင္လုိက္လုိ႕"


၄) အေျဖမွန္

ဇီ၀ေဗဒဘာသာရပ္ကုိ သင္ၾကားေနခ်ိန္တြင္ျဖစ္သည္။
ဆရာကတပည့္မ်ားကုိ ေျပာသည္။
"တပည့္တုိ႕ကုိ ဆရာ စကားထားတခု ၀ွက္မယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ၾက"
"မိေက်ာင္းနွစ္ေကာင္ ပ်ံသြားတယ္။ တေကာင္က အစိမ္းေရာင္၊ ေနာက္တေကာင္က
အာဖရိကတုိက္ဘက္ကုိ ပ်ံသြားတယ္၊ ဆရာ့အသက္ ဘယ္ေလာက္လဲ"
ေက်ာင္းသားအားလုံး ျငိမ္ေနၾကသည္။
ေနာက္ဆုံးခုံတြင္ ထိုင္ေနေသာ ပီတာေလးက ေျပာသည္။
"ဆရာ႕အသက္ ၂၄ နွစ္"
"မွန္တယ္ မင္းေတာ္တယ္။ ဒါနဲ႕ မင္းက ဘယ္လုိလုပ္ ဆရာ အသက္သိတာလဲ"

"က်ေနာ္ အသက္ ၁၂ ႏွစ္ရွိပါျပီ။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္ကုိ ဦးေနွာက္တ၀က္
ေခ်ာင္တဲ့ေကာင္လုိ႕ အားလုံးက ေျပာၾကတယ္ေလ"

၅) အိပ္မေပ်ာ္ေသာည

တည္းခုိခန္းပုိင္ရွင္က ဧည့္သည္ကုိေျပာသည္။
"ညက ေကာင္းေကာင္း အိပ္ေပ်ာ္ပါရဲ႕လား ခင္ဗ်ာ"
"မေမးရင္ ပုိေကာင္းမယ္၊ မေန႕ညက အိပ္ရာထဲမွာ ဂ်ပုိးအေသတေကာင္ကုိ ေတြ႕ရတယ္"
"အေသတေကာင္အတြက္နဲ႕ ဒီေလာက္ေတာင္ စိတ္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားလားဗ်ာ"
"အသုဘကုိ လုိက္ပုိ႕တဲ့ သူ႕ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြကုိ ခင္ဗ်ားျမင္ရင္
ဒီစကားမ်ိဳးေျပာမွာ မဟုတ္ဘူး ဟင္းးးး"


၆) နုိင္ငံတကာ ျပိဳင္ပြဲ

ကမာၻ႕ တပ္မေတာ္မ်ားအၾကားမွာ ေပါင္မုန္႕စား ျပိဳင္ပြဲတခု က်င္းပသည္။
တစ္ၾကိမ္တည္းနွင့္ မည္သည့္ တပ္မေတာ္သားက အမ်ားဆုံး စားနုိင္သလဲ ဆုိသည္ကုိ
ေဖာ္ထုတ္မည့္ပြဲ ျဖစ္သည္။

ပထမဆုံး ဗလေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အေမရိကန္စစ္သား ထြက္လာသည္။
ေပါင္မုန္႕နွစ္လုံးကုိ စားလုိက္သည္။ ေနာက္ထပ္ မစားနုိင္ေတာ့။

ျပင္သစ္စစ္သားထြက္လာသည္။ ေပါင္မုန္႕ သုံးလုံး စားနုိင္သည္။ ေနာက္ထပ္
ထပ္မစားနုိင္ေတာ့။

ဂ်ာမန္စစ္သား အလွည့္ေရာက္လာသည္။ ေပါင္မုန္႕ေလးလုံးခြဲ ကုန္ေအာင္
စားနုိင္သည္။ ေနာက္ထပ္မစားနုိင္ေတာ့…

ျမန္မာစစ္သား ထြက္လာသည္။ တလုံးကုန္ေအာင္မေျပာႏွင့္ ေလးပုံတပုံေတာင္
မနဲကုန္ေအာင္ စားေနရသည္။

ဌင္းစစ္သားကုိ ျပိဳင္ပြဲ၀င္ရန္ေစလႊတ္သည့္ တာ၀န္ခံအရာရွိအား
ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးက ေခၚျပီး ၾကိမ္းေမာင္းသည္။

"ဘယ္လုိေကာင္မ်ိဳးကုိ မင္းလႊတ္လုိက္သလဲကြ။ ငါလုိ အသက္ၾကီးတဲ့ လူေတာင္
ၾကိဳးစားစားရင္ တလုံးေတာ့ ကုန္နုိင္ပါတယ္ကြ"
တာ၀န္ခံဗိုလ္မွဴးက ျပန္ေျပာသည္။
"ဒီတပ္သားဟာ အခုလုိျဖစ္သြားတာနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး က်ေနာ္လဲ မစဥ္းစားတတ္ေအာင္
ျဖစ္ရပါတယ္။ ျပိဳင္ပြဲ မစတင္မီ ၁၀ မိနစ္အလုိမွာ က်ေနာ္တုိ႕ သူ႕ကုိ
ၾကိဳတင္ေလ့က်င့္ခုိင္းတုန္းကေတာင္ တခါတည္းနဲ႕ ၁၂လုံးကုန္ေအာင္
စားျပလုိက္ေသးတယ္ ခင္ဗ်"


သတၱိရွိပါတယ္

စစ္အရာရွိၾကီးသည္ စစ္သားမွားေနထိုင္ေသာ သံုးထပ္တိုက္အေဆာင္ကိုၿဖတ္ေလွ်ာက္လာသည္။
စစ္အရာရွိၾကီးသည္စိတ္လက္ေပါ့ပါးရႊင္ပ်ေနသည္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲသံုးထပ္အေပၚမွေန၍ညစ္ပုပ္ေသာေရကိုပက္ခ်လိုက္ရာတစ္ကိုယ္လံုးစိုရႊဲသြားသည္။
ေစာေစာကေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာစိတ္လံုး၀ေပ်ာက္သြားသည္။ ရႈံမဲ့ၿပီး ေရက်လာသည့္သံုးထပ္တိုက္ၿပတင္းေပါက္ဘက္သို႕ေမာ့ၾကည့္သည္။မည့္သူကိုမွမၿမင္ရေခ်။
သို႕ႏွင့္ၾကားေအာင္ေအာ္ေၿပာသည္။
``ကိုယ့္မ်က္ႏွာေတာင္ကိုယ္မၿပရဲတဲ့သတၱိေၾကာင္တဲ့သူေတြ ဟင္း..´´
``ဘာလို႕မၿပရဲရမွာလဲ၊ၿပရဲပါတယ္´´ဟူေသာ အသံၾကားရၿပီးၿပတင္းေပါက္တြင္
ေခါင္းတစ္လံုး ၿပဴထြက္လာသည္။
ေခါင္းတြင္ ဓါတ္ေငြ႕ကာကြယ္ေရးကိရိယာကိုစြပ္ထားေလသည္။

ဘယ့္သူလက္ခ်က္လဲ

ဧည့္ခံပြဲတစ္ခုတြင္ၿဖစ္သည္။
အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦး ဆြဲလာေသာ စိန္ဘယက္ကိုၾကည့္ၿပီးဧည့္သည္အားလံုးက
`လွလိုက္တာ၊လွလိုက္တာ´၀ိုင္း၀န္းခ်ီးက်ဴးၾကသည္။ခ်ီးမြမ္းခံရသၿဖင့္ ပီတိၿဖစ္မိေသာအမ်ိဳးသမီးသည္
အားပါးတရၾကည့္ပါေစဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ၿဖင့္ ဘယက္ကိုခၽြတ္ေပးသည္။စိန္ဘယက္သည္ တစ္လက္မွတစ္လက္သို႕ကူးသြားသည္။ေနာက္ဆံုးတြင္စိန္ဘယက္ေပ်ာက္သြားေတာ့သည္။
အိမ္ရွင္ကစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရေသာ အသံၿဖင့္ေၿပာသည္။ ``က်ီစားတာဆိုရင္လြန္သြားၿပီဗ်ာ။အခုစားပြဲေပၚကိုကၽြန္ေတာ္ေငြဖလားတင္ထားမယ္။
မီးခလုတ္ကိုပိတ္လိုက္ၿပီးတစ္ရာထိကၽြန္ေတာ္ေရမယ္။မီးကိုၿပန္ဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စိန္ဘယက္ကို ေငြဖလားထဲမွာၿပန္ေတြ႕ရမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ပါတယ္။ မီးကိုၿပန္ဖြင့္လိုက္သည္....
ေငြဖလားၾကီးမရွိေတာ့။



အေတြးအေခၚ
တစ္ေန႔ အ.လ.က ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္ ဆရာမတစ္ဦးသည္သူမ၏ တပည့္တစ္ေယာက္ကုိေခၚၿပီးေမးခြန္းေမးခဲ့သည္
ဆရာမ ။ ။ သားသစ္ကုိင္းတစ္ကိုင္းေပၚမွာ ငွက္ေလးေကာင္နားေနတယ္တစ္ေကာင္ကိုေသနတ္နဲ႔ပစ္လုိက္ရင္သစ္ကုိင္းေပၚမွာငွက္ဘယ္ႏွစ္ေကာင္က်န္မလဲ ?
တပည့္ ။ ။ တစ္ေကာင္မွမက်န္ပါဘူး ဆရာမ ။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ေသနတ္သံေၾကာင့္ ငွက္ေတြကထပ်ံသြားလုိ႔ပါ
ဆရာမ ။သားအေၿဖကမွားတယ္ကြ႔ဲ ငွက္ကေလးေကာင္က်န္ရမယ္ ။ဒါေမမယ့္ဆရာမ သားအေတြးအေခၚကို
ၾကိဳက္တယ္ ။
တပည္ ။ ။ ဆရာမ သားဆရာမကို ေမးခြန္းတစ္ခုထပ္ေမးမယ္ေနာ္ ။
ဆရာမ ။ ။ အင္းေမးေလ သားရဲ့ ။
တပည့္ ။ ။ ကန္ေဘာင္ေဘးမွာ မိန္းမသံုးေယာက္ေရခဲ့မုန္းစားေနတယ္ သူတုိ႔ေတြထဲမွာ
၁ ေယာက္က ေရခဲမုန္႔ကို ကုိက္စားတယ္ ... ေနာက္ ၁ေယာက္က ေရခဲမုန္႔ကုိ အသာပဲ လွ်က္ေနတယ္ ...ေနာက္
ဆုံး ၁ ေယာက္က ေရခဲမုန္႔ ကုိ အားရပါးရ စုပ္ေနတယ္ ...အဲဒီ ၃ ေယာက္ထဲမွာ ဘယ္သူက အိမ္ေထာင္သည္လည္း ဆရာမ ။
ဆရာမ ။ ။ ဆရာမလည္းရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ေရခဲမုန္႔ကုိအားရပါးရစုပ္ေနတဲ့သူက အိမ္ေထာင္သည္ေပါ့ လုိ႔ဆရာမကေၿဖလုိက္တယ္ ။
တပည့္ ။ ။ ဆရာမ အေၿဖကမွားတယ္ ။ လက္ထပ္လက္စြတ္၀တ္ထားတဲ့သူကအိမ္ေထာင္သည္ပါဆရာမ။
တပည့္ ။ ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာမ အေတြးေခၚကုိ သားၾကိဳက္ပါတယ္ ။

ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနသူ..ပါ

၂၁ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ကေလးအေမတစ္ေယာက္က ရထားစီးရင္း
သူမကေလးကုိ ေၿပာတယ္ .....
သားႏုိစုိ႔ေနာ္ သားမစုိ႔ရင္
ေဘးကဦးဦးကို စုိ႔ခုိင္းလုိက္မယ္ေနာ္
ကေလးကမစို႔ပဲေနတယ္..
ေနာက္တခါ အေမကထပ္ေၿပာတယ္..
သားႏုိစို႔ေနာ္ မစုိ႔ရင္ေဘးကဦးဦးကုိ စုိ႔ခုိင္းလုိက္မွာေနာ္..
ဒါေမမယ့္ကေလးကမစုိ႔ဘူးၿဖစ္ေနတယ္..
ေနာက္တခါေၿပာေတာ့ ...
ေဘးမွာရွိတဲ့ ဦးဦးကေၿပာလုိက္ပုံမွာ
ဒီတစ္ခါခင္ဗ်ားၿပတ္ၿပတ္သားသားေၿပာေတာ့..
ကြ်န္ေတာ္ ဆင္းရမယ္ဘူတာသုံးဘူးတာေက်ာ္လာၿပီေနာ္...

ရန္ကုန္ၿမိဳ့မဂၤလာဒံုေလယ်ာဥ္ကြင္းတြင္...............
အဂၤလန္သို့ပညာေတာ္သင္သြားရန္အတြက္အစိုးရမွလႊတ္ေသာမမိုမိုကို
ေယာကၤ်ားၿဖစ္သူကိုလွထြန္းမွလိုက္ပို့ရင္းႏွုတ္ဆက္စဥ္.......

မမိုမို................."အကိုေရကေလးေတြကိုဂရုစိုက္ဦးေနာ္.."
ကိုလွထြန္း.........."စိတ္ခ်ပါကြာဒါနဲ့မင္းၿပန္လာရင္အဂၤလန္ကဘိုမတစ္ေယာက္ေလာက္
သယ္ခဲ့ေဟ့...အၿဖဴမေလးေတြအရမ္းမိုက္တယ္လို့ေၿပာသံၾကားဖူးတယ္..ဟား ဟား
ဟား....."

မမိုမိုမွာလြန္စြာအစအေနာက္သန္ေသာေယာကၤ်ားၿဖစ္သူကိုလွထြန္းအား
မ်က္ေစာင္းထိုးၾကည့္ရင္းေလယ်ာဥ္ပ်ံဆီသို့ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္.................

၅လခန့္အၾကာ မမိုမိုအထုပ္အပိုးလက္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ၿပန္လာစဥ္....
မဂၤလာဒံုေလယ်ာဥ္ကြင္းတြင္ ကိုလွထြန္းမွလာၾကိဳၿပီး...........

မွတ္ၿပီလား

ကိုလွထြန္း..........."ဟား....မိန္းမေရ..လြမ္းလိုက္တာကြာ...ကေလးေတြကလည္းသတိရေနၾကတယ္
ငါကေတာ့ပိုၿပီးသတိရတာေပါ့ကြာ..ဟီးဟီး...ဒါနဲ့ ငါမွာလိုက္တဲ့ ဘိုမေလးေရာ...."
မမိုမို.................."အင္း..ဘိုထီးေလးပဲၿဖစ္မလား.....ဘိုမေလးပဲၿဖစ္မလားေတာ့မသိဘူး....
ကၽြန္မလဲေတြ့သမွ်ဘိုေတြနဲ့အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားတာပဲ...ေနာက္
၁၀လေလာက္မွသိရမယ္ထင္တယ္.....ဟင္း.ဟင္း...အခုေတာ့မသိေသးဘူး..."
ကိုလွထြန္း............"အမ္..."